تحقیق عاشورا و عصر امروز

دیگر بار، محرم فرا رسید و دلهای احرار و آزادگان جهان به سوی حسین بن علی
(علیه السلام) متمایل گشت و چشمانشان به واقعه عاشورا دوخته شد؛ واقعه‌ای
که 1362 سال از وقوع آن می‌گذرد؛ اما هنوز، هر سال در سالگشت وقوع آن، نه
تنها مسلمانان و شیعیان، بلکه تمامی آزادگان را به سوی خویش جلب می‌کند.
اما به راستی چرا پس از 13 قرن، همچنان محرم با یاد حسین بن علی (علیه
السلام) گره خورده و هنوز عاشورا از صفحه تاریخ کنار نرفته است؟ چرا هر
ساله در سالروز قیام حسینی، مسلمانان گرد هم می‌آیند و در عزای حسین بن علی
(علیه السلام) و یارانش مغموم می‌شوند؟ و چرا این واقعه تاریخی همچون صدها
و هزاران رویداد تاریخی دیگر، به دست فراموشی سپرده نشده است؟ اینها همه
سؤالهایی است كه در سر آغاز تأمل در قیام عاشورا به ذهن خطور می‌کند. ما در
این مجال در جستجوی یافتن حقیقت جاودانگی قیام عاشوراییم و اینکه آیا پس
از گذشت 13 قرن و پای نهادن در عصر کنونی، باز هم بشریت نیازمند عاشوراست
تا یاد آن را حفظ کند و یا اینکه واقعه عاشورا، واقعه‌ای محدود به برهه‌ای
خاص از دوران زندگی انسانهاست و بازنگری عاشورا و تجدید یاد و خاطره آن،
صرفا امری عاطفی و غیر معقول است؟
در ابتدا به بررسی این موضوع
می‌پردازیم که هر چند این واقعه عظیم پس از سالیان متمادی، همچنان باقی
است؛ اما آیا می‌توان فرض نمود که در قرون آینده، و پس از سپری شدن مدت
زمانی دیگر، به دست فراموشی سپرده شود و یا اینکه فرض فراموشی این قیام،
فرضی است باطل؟
آنچه در اولین نظر و مطالعه در واقعه عاشورا به چشم
می‌خورد و جلب توجه می‌نماید، انگیزه ماورای مادی این جنبش عظیم است. حسین
بن علی (علیه السلام) از سر آغاز قیام خویش و حرکت از مدینه، و حتی قبل از
آن، نه تنها به عدم پیروزی مادی خویش آگاه بود؛ بلکه از شهادت خود و اسارت
خاندانش اطلاع داشت و بارها، از طریق اخبار غیبی توسط پیامبر اکرم (صلی
الله علیه و آله و سلم) و علی (علیه السلام) از شهادت خویش با خبر گشته
بود؛ و این نکته‌ای بود که افراد مختلف نیز در مواقف متعدد، با او در میان
می‌گذاشتند؛ اما او همچنان بر هدف خویش که انجام وظیفه خطیر الهی و احیای
دین و سنت نبوی بود، اصرار می‌ورزید. آیا انگیزه جاه و مقام برای قیامی که
از نقطه آغاز، سرانجام آن یعنی کشته شدن در راه حق مشخص است، قابل تصور است
…